Ik heb niet goed geslapen deze nacht. Ik wist niet dat meeuwen de hele nacht door lawaai bleven maken. We komen dus wat trager op gang vandaag en vertrekken eigenlijk veel te laat! De zon staat al hoog en het wordt een heel erg warme dag. We nemen een verkoelende pauze op het strand om te lunchen, maar daarna gaat het 15km verder zonder één enkele waterstop of bar of iets dergelijks. Ik ervaar de laatste 10km vóór Muxia als de zwaarste van de hele Camino. Achteraf hoor ik van andere pelgrims dat zij hetzelfde hebben ervaren naar het einde toe van hun tocht. Vreemd toch, het gaat bijna 900km zo goed dat ik echt trots was op mijn lichaam dat het dat zo goed gedaan had en dan op het einde is het precies helemaal op. Ik heb vreselijke maagkrampen en de drie dames die vandaag met me meestappen, verdelen de inhoud van mijn rugzak onder elkaar, zodat mijn last lichter wordt. De zon putte hen nochtans ook al heel erg uit... We komen net op tijd in Muxia aan voor de zonsondergang en krijgen dank zij de burgemeester nog een pelgrimsmenu en een bed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten